کد مطلب:1256 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:9

گنجینه پرسمان » اجتماعي و فرهنگي

مـخـاطبين آيه شريفه 154 از سوره بقره مومناني هستند كه به خدا و پيامبر (ص ) وروز قيامت و حيات پس از مرگ ايمان دارند و در زنده بودن كساني كه از اين دنيا مي روند ترديدي ندارند , پس اولا چـرا خداوند به آنها مي گويد شما كساني را كه درراه خدا كشته شده اند مرده نپنداريد ; ثانيا در آيـه شـريـفـه فـقـط كساني را كه درراه خدا كشته شده اند زنده ناميده است در حاليكه , همه مومنان و كفار هم پس ازمرگ زنده اند . بـا توجه به اين دو نكته آيا نبايد گفت كه مراد از حيات و زنده بودن در آيه شريفه اين است كه نام شهدا به نيكي باقي خواهد ماند همانگونه كه بسياري مفسرين گفته اند .

اولا بـعـيد نيست كه همه مومنان از وجود چنين حياتي پس از مرگ مطلع نبوده باشندزيرا آنچه صـريـحا در قرآن مورد تاكيد قرار گرفته است بعث و برانگيخته شدن براي روز قيامت است و اما حـيـات و زنـدگـي پس از مرگ تا روز حشر كه همان حيات برزخي باشد گرچه از معارفي حقي است كه قرآن آن را بيان مي كند , اما از امور ضروري واجماعي ميان مسلمانان نبوده و نيست . لذا خداوند تبارك و تعالي مي خواسته است كه اين مطلب را مورد تصريح قرار دهد . ثـانـيـا ; گـرچه همه انسانها اعم از مومن وكافر پس از مرگ زنده اند اما حيات و زندگي حقيقي مـخـصوص مومنان و شهدا است وزندگي كفار پس از مرگ غير از بدبختي و هلاكت چيز ديگري نـيست همانگونه كه خداوندمي فرمايد [ و احلوا قومهم دار البوار ( ابراهيم - 28 ) ] پس زندگي و حيات واقعي و سعادتمند مخصوص مومنان است . [ و ان الدار الاخره لهي الحيوان لو كانوا يعلمون ( عنكبوت - 64 ) ] . ثالثا : قرآن كريم همواره خود را مذكر و ذكري معرفي كرده است . بنابراين حتي اگر فرض كنيم كه مومنان به حيات پس از مرگ اعتقاد داشته و دارند , اين مطلب سـبـب نمي شود كه از اين اعتقاد غفلت كنند و آن را از ياد ببرند و گاه در مصيبت ها وسختيها در اثر فراموشي اين مطلب خود را اذيت كرده و يا باعث ناراحتي ديگران شوند . از ايـن رو خـداونـد تـبـارك و تعالي با خاطر نشان ساختن اين مطلب سبب تسلي وآرامش آنها را فراهم مي سازد .

---

تفسير الميزان ج 1 ص 345
طباطبائي - سيد محمد حسين